بررسی رابطۀ بین عملکرد گل و اجزای آن در ده ژنوتیپ‌ گل محمدی در گلپایگان

به‌منظور بررسی عملکرد گل و اجزای آن از نظر صفات ریخت‌شناختی (مورفولوژیک)، شمار ده نژادگان (ژنوتیپ) گل محمدی (Rosa damascena Mill.) از نقاط مختلف کشور، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان گلپایگان کشت شده و در سال 1392 بررسی شدند. در نتایج مقایسۀ میانگین‌ها، از نظر آماری در صفت عملکرد بوته، نژادگان یزد2 با بیشترین عملکرد و نژادگان خوزستان با کمترین عملکرد و همچنین در صفت عملکرد اسانس در هکتار نژادگان اصفهان4 با بیشترین عملکرد معنی‌دار داشتند. همبستگی معنی‌داری در سطح 1 درصد در بین صفات مشاهده شد که از مهم‌ترین آن‌ها همبستگی مثبت و معنی‌دار ارتفاع گیاه و شمار گل با عملکرد بوته بود. همچنین نتایج تجزیۀ واریانس نشان داد، بین نژادگان‌ها برای همۀ صفات ارزیابی‌شده اختلاف معنی‌داری وجود دارد، اما برای صفات درصد اسانس و نسبت وزن گلبرگ به وزن گل اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. در تجزیۀ خوشه‌ای نیز نژادگان‌های مورد بررسی در چهار گروه متفاوت قرار گرفتند.