بررسی ساختار و مفهوم دلتنگی عاشقانه در زوج‏ها

پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار و مفهوم دلتنگی عاشقانه با استفاده از روش «تحلیل اولیه» در زوج‏های ایرانی انجام شده است. ابتدا نمونه‏ای از جوانان(18 تا 33 سال) خصیصه‏های مربوط به احساس دلتنگی عاشقانه را آزادانه فهرست کردند (مرحله اول). سپس نمونة دیگری از جوانان (18 تا 33 سال) خصیصه‏های فهرست شده در مرحله اول را از نظر مرکزیت نمره‏دهی کردند (مرحله دوم). با استفاده از بیست خصیصه برتر از نظر مرکزیت «الگوی اولیة» دلتنگی عاشقانه بدست آمد که برای پاسخگویی در اختیار دو گروه دیگر از زوج‏های «دور از یکدیگر» و «در کنار یکدیگر» (18 تا 33 سال) گذاشته شد (مرحله سوم). نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی بر روی داده‏های مرحله سوم پژوهش سه عامل را برای «الگوی اولیة» دلتنگی عاشقانه مشخص کرد که عبارتند از: اشتیاق به ارتباط و نزدیکی، تفکر و تصویرسازی ذهنی و احساس غم و جدایی. مقایسه دو گروه زوج‏های «دور» و «نزدیک» با آزمون آماری t مستقل نشان داد که این دو گروه در هر سه عامل و نمره کل دلتنگی عاشقانه، تفاوت معناداری دارند. با محاسبه ویژگی‏های روانسنجی مربوط به «الگوی اولیة» بدست آمده برای دلتنگی عاشقانه در این پژوهش، مقیاس بیست سؤالی «دلتنگی عاشقانه» برای سنجش میزان دلتنگی در دوران دوری از یار ارائه شد(20 سؤال، 921/0 =α، 65/102=M ،82/22 =SD).