بررسی شاخص‏های جذب نیکل به‏ وسیله‏ سودوموناس و باسیلوس

مقدمه: از مهم‏ترین آلاینده‏های زیست محیطی می‏توان به فلزات سنگین اشاره کرد، که به علت پایداری بالا در محیط و حضور مقادیر بالایی از آن‏ها در پساب کارخانجات، تصفیه آن‏ها ضروری است. مواد و روش‏ها: دراین تحقیق از باکتری سودوموناسPseudomonas sp. که از پساب شهرک صنعتی ایلام جدا شد، به عنوان نمونه ای از باکتری گرم منفی،‏ و باکتری باسیلوسBacillus sp. که از خاک بیابان مرانجاب کاشان جدا شد، به عنوان نماینده باکتری‏های گرم مثبت در جذب زیستی نیکل از محلول آبی در رآکتور بچ استفاده شد. نتایج: در این تحقیق، عواملی مانند میزان بیشینه جذب نیکل، اثر اسیدیته‏ محلول فلزی و تکرارپذیری جذب فلز،‏ به‏وسیله‏ سودوموناس و باسیلوس مطالعه و مشخص شد‏، زمان تعادل جذب نیکل به‏وسیله باسیلوس در حدود 10 دقیقه است. بیشینه میزان جذب فلز به‏وسیله باکتری مذکور 71/. میلی‏مول بر گرم وزن خشک سلول است. بحث و نتیجه‏گیری: میزان جذب نیکل به‏وسیله سودوموناس در حدود 12/. میلی‏مول بر گرم وزن خشک توده سلولی و زمان تعادل در حدود پنج دقیقه بود. از بین عوامل رهاساز،‏ بهترین عامل جداکننده فلز نیکل از سطح باکتری‏ها در باسیلوس، اتیلن دیامین تترا استیک ‏اسید و در سودوموناس، نیتریک ‏اسید شناخته شد. این نتایج نشان داد، باکتری گرم مثبت باسیلوس گزینه مناسب‏تری برای حذف فلز نیکل از محلول‏های آلوده است.