بررسی شیوع آلودگی به انگل‌های مونوژن در 100 قطعه گلدفیش مراکز توزیع شهر تهران (Carassius auratus Linnaeus, 1758)

زمینه مطالعه: گلدفیش (Carassius auratus) از کپور ماهیان Cyprinidae، یکی از پرطرفدارترین ماهیان آکواریومی در ایران و جهان است. قدمت تجارت ماهیان زینتی به ویژه گلدفیش به بیش از صد سال می‌رسد.اگر بر این باور باشیم که هر گونه موجود آبزی و هر کشوری فون بیماریزای خاص مشخص و نیز ناشناخته‌ای دارا می‌باشد،خطرات احتمالی انتقال این عوامل بیماریزا توسط وارادات ماهیان زینتی (چه در سطح کشوری، استانی، شهری) را بیشتر آشکار می‌سازد. با این وجود تحقیقات محدودی در زمینه آلودگی انگلی آن‌ها صورت گرفته است. هدف: بنابراین شناسایی و بررسی عوامل بیماری زای ماهیان به ویژه انگل‌ها قبل از نقل و انتقال ماهیان به محیط جدید به منظور کنترل و پیشگیری از نقل و انتقال ماهیان آلوده و به تبع آن انگل‌ها به محیط جدید از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. روش کار: در این بررسی پوست و آبشش 100 عدد  ماهی گلدفیش، پس از انتقال به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، از نظر ظاهری بررسی شدند. سپس با تهیه لام مرطوب از پوست و آبشش ، از نظر آلودگی به انگل‌های مونوژن مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. نتایج: در مجموع تعداد 9 گونه انگل از 3 خانواده داکتیلوژیریده، ژیروداکتیلیده و انسیلودیسکوئیده، شامل؛ 4 گونه ژیروداکتیلوس (ژیروداکتیلوس کوبایاشی، ژیروداکتیلوس گورلئی و ژیروداکتیلوس sp.)، 4 گونه داکتیلوژیروس (داکتیلوژیروس واستاتور، داکتیلوژیروس فورموزوس، داکتیلوژیروس بائری و داکتیلوژیروس sp.) و 1 گونه آنسیلودیسکوئیدس sp. از ماهیان مذکور جدا سازی شده و شناسایی گردیدند. ژیروداکتیلوس کوبایاشی در بین انگل‌های یافت شده شایعترین انگل (%10) بود و بعد از آن داکتیلوژیروس واستاتور (%9) قرار داشته است. نتیجه گیری نهایی: اگرچه مقاوت این ماهیان در برابر عوامل بیماری زا بالا است، اما نقل و انتقال این ماهیان به یک بوم سازگان آبی جدید، می‌تواند عامل انتقال عوامل بیماریزا باشد و باعث شیوع بیماری‌های جدید در محیط تازه شده و با ایجاد همه گیری در بین ماهیان سالم خسارات جبران ناپذیری را ایجاد نماید.