بررسی غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل در جوامع درشت بی مهرگان بسترزی خوریات موسی و همبستگی آن با غلظت فلزات در رسوب

فلزات سنگین در اثر عوامل طبیعی و مصنوعی به بوم‌سازگان‌های آبی واردشده و از مهم‌ترین آلاینده‌های سمی این محیط‌ها محسوب می‌شوند که پایداری بالایی داشته و از توانایی ایجاد سمیت در آب‌زیان و قابلیت تجمع در زنجیر غذایی برخوردارند. این پژوهش با هدف بررسی غلظت کادمیم، کروم و نیکل در جوامع درشت بی‌مهرگان بسترزی خوریات موسی و همبستگی آن با تجمع فلزات در رسوب در سال 1391 انجام یافت. نمونه‌برداری از رسوبات توسط گرب انجام یافت. گونه‌های موجود در نمونه‌های ماکروبنتوزی نیز پس از شستشو در الک 5/0 میکرون، شناسایی شدند. پس از هضم نمونه‌های رسوب و ماکروبنتوز، غلظت عناصر توسط دستگاه نشر اتمی خوانده شد. نتایج بیان‌گر آن است که بیشینه میانگین غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل بر حسب میلی‌گرم در کیلوگرم در نمونه‌های رسوب به‌ترتیب برابر با 10/0±17/0، 0/2±50/46 و 0/2±43/41 و در نمونه‌های ماکروبنتوز نیز به‌ترتیب برابر با 10/0±21/0، 0/1±10/64 و 0/1±40/41 و مربوط به Bivalvia می‌باشد. هم‌‌چنین نتایج مقایسه میانگین غلظت عناصر کادمیم، کروم و نیکل در نمونه-های رسوب با رهنمود WHO بیان‌گر آن است که میانگین غلظت تمام عناصر مورد ارزیابی کم‌تر از حد استاندارد می‌باشد. بنابراین، می‌توان عنوان کرد گرچه رسوبات منطقه مورد مطالعه به فلزات سنگین کادمیم، کروم و نیکل آلوده نیست، ولی استقرار صنایع مختلف پتروشیمی در منطقه مورد مطالعه، نشت نفت از سکوهای حفاری و تخلیه آب توازن نفتکش‌ها احتمال آلودگی رسوبات و به تبع آن گونه‌های آب‌‌زی ساکن به فلزات سنگین را افزایش می‌دهد.