بررسی مقایسه ای برگزاری گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به دو روش روتین و پزشکی مبتنی بر شواهد

مقدمه: یکی از مهمترین روش­ های آموزشی در علوم پزشکی گزارش صبحگاهی می­ باشد. پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM) یک رویکرد نوین در علوم پزشکی جهت ارتقاء کیفیت مراقبت­های بالینی بیماران است. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه برگزاری جلسات گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به دو روش روتین و EBM بود. روش: مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی بر روی 87 نفر از کارآموزان، کارورزان و رزیدنت­های بخش زنان بیمارستان بعثت سنندج در سال 1393 انجام شد. روش نمونه­گیری به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته، مشتمل بر 26 سؤال در 3 بخش شامل اطلاعات جمعیت شناختی و تحصیلی، اطلاعات مرتبط با ساختار و محتوای آموزشی گزارش صبحگاهی و قسمت مربوط به ارتقائ توانمندی­ های دانشجویان در دو روش روتین و EBM جمع­ آوری شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ 0/85 بود. داده ­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS و آزمون­ های آماری t-test و کای­ اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج نشان داد که 85 نفر (97 درصد) از دانشجویان ساعت شروع گزارش صبحگاهی را 8 صبح اعلام کردند. میانگین مدت زمان برگزاری جلسات در گروه EBM 42/102 دقیقه و در گروه روتین 38/6دقیقه بود. در گروه­های EBM و روتین بین ارائه فیدبک (p=0/04)  و مشارکت و تعامل حاضرین (p=0/003) تفاوت معنی­داری آماری وجود داشت و میانگین گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود. از نظر تعداد بیماران معرفی شده، نوع بیماری­ها و مدت زمان معرفی هر بیمار بین گروه روتین و EBM تفاوت معنی­ داری وجود نداشت. بین گروه ­های  EBM و روتین در توانمندی­های دانشجویان تفاوت معنی­ داری آماری مشاهده شد (0/04= P) و میانگین در گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود. نتیجه­ گیری: ضوابط مربوط به ساختار جلسات گزارش صبحگاهی در حد قابل قبول در هر دو روش رعایت شده­ بود. به منظور بهبود جلسات گزارش صبحگاهی باید بر موارد مربوط به ساختار و محتوی جلسات مانند ارائه فیدبک، مشارکت و تعامل حاضرین و هم­ چنین موارد مربوط به ارتقای توانمندی­ های دانشجویان تاکید بیشتری گردد.