بررسی میزان تاثیر چسب‌های مرمتی در جذب و رشد عوامل بیولوژیک در حوزۀ اسناد آرشیوی

آنچه در درمان اسناد کاغذی مهم است، عدم تغییر خصوصیات اولیه شیء (شیمیایی، فیزیکی، و بیولوژیکی)، در اثر گذشت زمان است. انتخاب روش و مواد و مصالح درمانی مناسب می‌تواند تا حدودی از این روند جلوگیری کند. به نظر می‌رسد چسب‌های مورد استفاده در این حوزه، به دلیل فراهم نمودن شرایط محیطی مناسب، می‌توانند در جذب و رشد عوامل بیولوژیک موثر باشند. هدف: این پژوهش به بررسی میزان تاثیر چسب‌های به کار رفته در مرمت آثار کاغذی- از لحاظ جذب و رشد عوامل بیولوژیک- تحت شرایط استاندارد محیطی می‌پردازد، که شامل سنجش میزان رشد میکروارگانیسم‌ها در هر یک از چسب‌ها و نمونه‌های تحت درمان با آن‌ها و مقایسه با نمونه شاهد بدون درمان است. دو گروه چسب‌های سنتی (سریش و نشاسته) و سنتزی (کربوکسی متیل سلولز و تکسی کریل) از رایج‌ترین چسب‌های مرمت آثار کاغذی در ایران هستند. جامعه پژوهشی: شامل نمونه کاغذهای دست‌ساز و ماشینی و چهار نمونه چسب شاخص مرمت آثار کاغذی است. روش/رویکرد پژوهش: جهت انجام مطالعات آزمایشگاهی، نمونه‌های یکسان از کاغذهای دست‌ساز و ماشینی جدا شده سپس، نمونه‌های کاغذ با چهار نمونه چسب انتخابی به روش مشابهی مرمت شدند. در مرحله بعد، تاثیر چسب‌ها بر روی نمونه‌های کاغذ، از جهت رشد عوامل بیولوژیک، مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه گیری: در جمع‌بندی نتایج حاصل، شاهد این مسئله هستیم که تقریباً همه نمونه چسب‌ها می‌توانند باعث جذب و رشد عوامل بیولوژیک شوند.