بررسی نقش تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی در مقادیر استرپتوکک موتانس بزاق در کودکان 5 ساله شهر تهران

خلاصه:   سابقه و هدف: استرپتوکوک موتانس، میکروارگانیسم اصلی همراه با پوسیدگی دندانی می‌باشد. با توجه به محدودیت مطالعات در مورد نقش تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی در میزان استرپتوکک موتانس دهانی ، این تحقیق در کودکان 5 ساله شهر تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش مورد-شاهدی، روی 150 کودک 5 ساله انجام گرفت. گروه مورد، کودکانی با میزان استرپتوکوک موتانس دهانی بیشتراز 104 واحد شمارش کولونی( CFU ) وگروه شاهد، دارای استرپتوکک موتانس کمتر از 104 واحد شمارش کولونی بوده و دو گروه به لحاظ جنس و زمان شروع مسواک زدن و سایر متغیرهای موثر مشابه سازی شدند. نوع تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی، مدت استفاده از شیشه شیر و دفعات آن و نیز چگونگی استفاده از مسواک توسط آنان به روش مصاحبه با والدین جمع‌آوری گردید. شاخص dmft کودکان از طریق معاینه و نیز کاربرد آینه و سوند تعیین و نمونه‌برداری از قسمت پشتی زبان با استفاده از سواب استریل برای شناسایی استرپتوکک موتانس انجام شد و نقش تغذیه با شیر مادردرمیزان استرپتوکک موتانس بزاق با آزمون chi-square مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: 4/73 % کودکان در گروه شاهد و 31% گروه مورد فقط از شیر مادر تغذیه می‌کنند و 6/26% کودکان در گروه شاهد و 69% گروه مورد تغذیه با شیشه و شیر مادر داشته و تفاوت بین نوع تغذیه در دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت. (001/0 > P ) ، ( 1/6 > OR )   نتیجه گیری: به نظر میرسد نوع تغذیه دوران شیرخوارگی می تواند بر مقادیر استرپتوکوک موتانس تاثیر گذار باشد. این یافته می تواند در اصلاح الگوی تغذیه شیرخواران بکار رود.