بررسی و تحلیل تلمیح و انواع آن در بوستان سعدی

در ادب فارسی کمتر شاعری را می ‌توان پیدا کرد که شعرش به اندازه سعدی از قرآن و روایات تأثیر گرفته باشد؛ او از همان ابتدای بوستان تسلط بی‌ نظیر خود را به کلام الله و احادیث نشان می ‌دهد. وی مانند دیگر گویندگان و نویسندگان پارسی‌ گوی به شیوه­ های بدیعی و گوناگون از قرآن و حدیث بهره برده است. گاه از بخشی از آیه یا حدیث، گاه به معنی و مفهوم آن‌ ها و گاه با تلمیح و اشاره به یک واژه، سخن خود را مرشّح کرده است. در واقع الگو و ساختار اصلی سعدی در آثارش، «قرآن» است. وی در طرح فلسفۀ اخلاق خویش، قرآن را نصب العین قرار داده است. او از آیات در زمینه مدح و ستایش خداوند، آموزش نکات اخلاقی ـ اسلامی و نتیجه‌ های کاربردی در زندگی بهره گرفته است. اساس تأثیرپذیری سعدی از قرآن کاربرد مستقیم نیست؛ بلکه بنیاد آموزه‌ های قرآن را در آفرینش فضای اشعار و حکایت‌ها به کار می ‌گیرد. نوع جمله‌بندی ‌ها، واژگان و تمایل به سجع و فاصله وحتی آهنگِ جملات وی، رویکردی قرآنی دارد.