بررسی پیوند عضو با استفاده از سلول‌های بنیادی با رویکردی بر نظر امام خمینی(س)

 تا چندی پیش تنها درمان بیمارانی که عضوشان را از دست می‌دادند پیوند عضو با استفاده از اعضای مصنوعی بود که با مشکلاتی جدی از قبیل کافی نبودن اهداکنندگان، پس زدگی، نیاز به استفاده طولانی مدت از داروهای خاص و مسائل دیگر همراه بود. طی چند دهه اخیر با کشف و بکارگیری سلول‌های بنیادی، در درمان بیماری‌های لاعلاج و پیوند اعضا، بافت و سلول در جهت ترمیم عضو آسیب دیده و درمان بسیاری از بیماری‌های بدخیم و خوش خیم، در عرصه علوم پزشکی انقلاب عظیمی به وجود آمده و در جهت پیوند اعضا و بافت‌هایی مانند قلب، کبد، مغز استخوان، قرنیه و ... پیشرفت‌هایی شده است، و این موفقیت‌ها در بیماران پیوندی همچنان ادامه دارد. مسألة حرمت یا جواز استفاده از سلول‌های بنیادی، همچنین مالکیت انسان بر اعضا و سلول‌های خود و امکان یا عدم امکان خرید یا فروش اعضا و سلول‌های بنیادی از  جمله موضوعاتی است که موافقان و مخالفانی در حوزه‌های اخلاقی، مذهبی و حقوقی داشته است. اهمیت پیوند عضو و درمان بیماری‌های لاعلاج با استفاده از این فناوری و نجات جان یک انسان موجب شده تا علمای مذهبی و اخلاقی استفاده و حتی خرید و فروش آن را جایز بدانند. پژوهش حاضر بر آن است سلول‌های بنیادی را به صورت اجمالی و با روش پژوهشی ـ تحلیلی از منظر فقهی ــ حقوقی و مختصری از نظر اخلاقی مورد بررسی قرار دهد.