بررسی کارایی فرایند ازن زنی در حذف کل هیدروکربنهای نفتی از نفتاب

مقدمه: تولید مقادیر زیاد نفتاب در کشورهای نفت خیزی همانند ایران از معضلات مهم زیست محیطی می‌ باشد که بدلیل داشتن مقادیر بالایی از آلودگی (هیدروکربن‌های آلیفاتیک و آروماتیک) لزوم تصفیه و مدیریت آن کاملاً مشهود است. از آنجا که نفتاب حاوی مقادیر زیادی ترکیبات دیرتجزیه می‌باشد امروزه با استفاده از روش‌های شیمیایی به عنوان پیش تصفیه سیستم‌های ارزانتر برای تبدیل اولیه ترکیبات مقاوم به ترکیبات قائل تجزیه میانی به دلیل کاهش قائل ملاحظه در هزینه‌های بهره برداری دارای طرفداران زیادی می‌باشد.در این پژوهش راندمان حذف هیدروکربن‌های نفتی از نفتاب توسط فرایند شیمیایی ازن زنی بررسی شده است. روش کار: مطالعه تجربی حاضر در مقیاس آزمایشگاهی در یک راکتور ایمپینجر انجام گردید. تأثیر عوامل مؤثر شامل زمان ازن زنی (10 تا40 دقیقه)، pH (12-6)، دوز ازن (mg/min10-1) و غلظت TPH(1/5-0/5g/l) بر راندمان حذف TPH مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 30 نمونه با استفاده از روش طراحی مرکب مرکزی در نظر گرفته شد و نتایج توسط روش سطح پاسخ و با استفاده از نرم افزار Design Expert7 و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس و رگرسیون مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که در شرایط بهینه راندمان حذف TPH73/3 درصد بوده و و آزمون آنالیز واریانس و رگرسیون نشان داد مدل برازش شده تطابق بالایی با نتایج آزمایشگاهی دارد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که فرایند ازن زنی می‌تواند به عنوان یک تکنیک مناسب و مؤثر در تصفیه نفتاب‌ها بکار گرفته شود. واژگان کلیدی: نفتاب، اکسیداسیون شیمیایی، هیدروکربن‌های نفتی،طراحی مرکب مرکزی