بررسی کارکرد مدل سلول‌های ترکیبی و ذخیره‌-موقت بر فرآیند عبور ردیاب از مخازن متوالی

قسمت‏هایی از مجاری روباز اعم از رودخانه­ها که در آن معمولا جریان سرعت پایین­تری دارد، مانند مناطق ماندابی و مناطق هایپوریک، می‏توانند به ذخیره‏سازی موقت مواد ردیاب کمک کنند و باعث نگه‏داشت آلودگی و افزایش پارامتر زمان ماند شده و انتقال آلودگی در جریان را تحت تاثیر قرار دهند. در این تحقیق، اثر مخازن پشت سر هم ایجاد شده در رودخانه­ها تحت تاثیر احداث بندهای گابیونی که معمولاً برای کنترل سیلاب اجرا می­گردند، در ایجاد مناطق ماندابی و افزایش زمان ماند مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 36 آزمایش مختلف با متغیرهایی شامل 3 نوع سنگ­دانه، 4 دبی و 3 غلظت ورودی بر روی 2 مخزن سری گابیونی نصب‏شده داخل یک فلوم آزمایشگاهی انجام گردید. از مدل HCIS که شامل پارامترهای (λ، و  ) است، برای به‏دست آوردن زمان ماند و حجم مخازن پشت بندها و تعیین پارامترهای هیدرولیکی جریان استفاده گردید. با بررسی نتایج مشاهده گردید که پارامترهای زمان انتقال برای تست‏های ردیاب، به­صورت خطی با تعداد بندها (N) و حجم مخزن پشت آن افزایش می‏یابد. همچنین بین سایر پارامترهای زمانی به­دست آمده از منحنی­های رخنه آزمایشگاهی و تعداد بند­ها، رگرسیون خطی برقرار گردید. شیب رگرسیون خطی برای  (زمان از آغاز تا  انتهای بازوی پایین‏رونده) در مقابل N و حجم مخزن، بزرگتر از مقدار مشابه برای  (زمان از لحظه تزریق آلودگی تا زمان آغاز حرکت صعودی بازوی بالارونده منحنی رخنه) بود که بیانگر زمان ماند بیشتر در اثر ذخیره‏سازی موقت در سیستم است. همچنین مشاهده گردید که پارامترهای زمانی استخراج شده از مدل HCIS نیز به­صورت خطی با N و فاصله از نقطه‏ی تزریق افزایش می­یابد.