برنامه مدیریت بهینه تفرجی، ابزاری جهت کاربرد مفهوم ظرفیت برد در مدیریت پایدار مناطق تفرجی

افزایش میزان استفاده تفرجی از مناطق طبیعی هم بر منابع محیط‌زیستی آن‌ها و هم بر کیفیت تجربه‌ای که از حضور در طبیعت به‌دست می‌آید، تأثیر می‌گذارد. تعیین این‌که چه میزان استفاده تفرجی از یک منطقه طبیعی قابل پذیرش است، براساس مفهوم ظرفیت برد مشخص می‌شود. تا کنون رویکردهای مختلفی در خصوص برآورد ظرفیت برد تفرجی ارایه شده‌اند که همه آن‌ها بر در نظر گرفتن نمایانه‌ها و استانداردهای ارزیابی برای کیفیت منابع محیط‌زیستی و تجربه بازدیدکننده، تأکید دارند. در این نوشتار، پس از ارایه مفهوم ظرفیت برد و مقایسه مدل‌های مختلفی که در زمینه ظرفیت برد تفرجی ارایه شده‌اند، رویکرد جدید برنامه مدیریت بهینه تفرجی و اجزای آن به‌عنوان چارچوبی کلی جهت استفاده در نواحی تفرجی معرفی می‌شود. این رویکرد، ضمن بهره‌گیری از نقاط قوت برنامه‌های موجود از جمله انجام ارزیابی نشانزدهای اکولوژیکی فرصت‌های تفرجی موجود یا مدنظر در منطقه و همچنین توجه به مراحل توالی اکولوژیکی اکوسیستم‌های کلیدی، برنامه مطالعاتی و تحقیقاتی را جهت رسیدن به یک مدیریت پایدار در نواحی تفرجی، در قالب سه گام تبیین استراتژی مدیریت، تدوین برنامه مدیریتی و برآورد ظرفیت برد تفرجی ارایه می‌دهد.