به ‏گزینی دانش بومی در بومی‏سازی برنامه‏ های درسی با توجه به آموزه‏ های تربیتی رضوی(ع)

این پژوهش با هدف بررسی نحوه تأثیر دانش بومی در بومی‌سازی برنامه‌های درسی و با تأسی بر فرهنگ رضوی با رویه‌ای تحلیلی-اکتشافی داده‌های خود را استخراج نموده است. لذا بر اساس ماهیت کیفی، مبتنی بر هدف کاربردی و ازلحاظ گردآوری داده‏ها توصیفی– تحلیلی می‏باشد. برنامه‌های درسی را در چارچوبی مبتنی بر هدف، روش، محتوا و ارزشیابی مورد واکاوی قرارگرفته شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دانش بومی می‌تواند در بومی‌سازی برنامه‌های درسی مؤثر افتد و با توجه به ارزش‌های غالب و حدیث ثقلین تأسی به ائمه اطهار(س)، به‏گزینی در دانش بومی محسوب می‌شود. یافته‌های پژوهش نشان داد که هدف غایی در تعلیم و تربیت اسلامی ربوبی شدن و به تعبیر دیگر دست یازیدن به حیات پاک(طیبه)است. این ربوبی شدن اتکا بر سه عنصر انتخاب آزاد، باور و شناخت و نهایتاً عمل به دستورات و فرامین الهی است. در بخش روش تربیتی نیز آموزه‏های رضوی(ع) بر محبت و نوع‌دوستی تأکید داشته و با گفتمانی تعاملی محور و در خور شأن مخاطب به هدایتگری او همت گمارده می‏شود. در این فرهنگ علم و علم‌آموزی باارزش تلقی شده و محتوایی ارزشمند است که در خدمت به جامعه اسلامی باشد و ارزشیابی مطلوب می‌باشد که در ابعاد چهارگانه تعاملی انسان باخدا، خلق، خلقت و خود زمینه‌ساز تعالی بوده و مبتنی بر تعالیم اسلامی باشد.