تأثیر آستانه‌ای مالکیت مدیریتی بر ارزش شرکت: آزمون مجدد به‌کمک مدل PSTR

مطالعات گذشته نشان‌دهنده نتایج متناقضی در مورد تأثیر مالکیت مدیریتی بر ارزش شرکت می‌باشند؛ این تناقض در نتایج می‌تواند به‌دلیل وجود اثر غیرخطی از مالکیت مدیریتی به ارزش شرکت باشد. بر این اساس، این پژوهش با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم پانلی (PSTR) به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین مدل‌های تغییر رژیمی، تأثیر آستانه‌ای مالکیت مدیریتی را بر ارزش شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره‌ی زمانی 1389 تا 1394 مورد بررسی قرار داده است. نتایج آزمون خطی‌بودن، قویاً وجود رابطه‌ی غیرخطی بین متغیرهای مورد مطالعه را نشان می‌دهد. هم‌چنین لحاظ‌نمودن یک تابع انتقال با یک پارامتر آستانه‌ای که بیان‌گر یک مدل دورژیمی است، برای تصریح رابطه غیرخطی بین متغیرهای مورد مطالعه کفایت می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که حد آستانه‌ای 24/71 درصد است و پارامتر شیب نیز 55/2 برآورد شده است. در رژیم اول مالکیت مدیریتی تأثیر مثبت بر ارزش شرکت دارد (تأیید فرضیه همگرایی منافع) که پس از عبور از حد آستانه‌ای، در رژیم دوم این تأثیرگذاری منفی است (تأیید فرضیه سنگربندی). لذا بین مالکیت مدیریتی و ارزش شرکت یک رابطه به‌شکل U معکوس تأیید شده است.