تأثیر برنامه‌های خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز

 چکیده  پیش‌زمینه و هدف: کیفیت زندگی افراد معیار مهمی است که اثربخشی مراقبت‌های بهداشتی را نشان می‌دهد. علیرغم وجود شواهدی مبنی بر اثربخشی مداخلات خودمدیریتی در بیماری‌های مزمن، مطالعات کمی در زمینه ارزش برنامه‌های خودمدیریتی در بیماران تحت درمان با همودیالیز صورت گرفته است. این تحقیق باهدف تعیین برنامه‌های خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.  مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. تعداد نمونه شامل 82 نفر از بیماران تحت درمان با همودیالیز مراجعه‌کننده به بخش دیالیز بیمارستان طالقانی ارومیه بود. بیماران بعد از انتخاب هدفمند به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. داده‌ها قبل و بعد از 12 هفته مداخله، توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران کلیوی تکمیل شد و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی زوج و آزمون تی گروه‌های مستقل تجزیه تحلیل شدند.  یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف میانگین کیفیت زندگی بعد از مداخله در ابعاد علائم بیماری، کیفیت تعاملات اجتماعی، تشویق کادر بخش دیالیز، نقش جسمی، در دو نقش عاطفی بین دو گروه مداخله و شاهد معنی‌دار بود (05/0p<). ولی در سایر ابعاد کیفیت زندگی معنی‌دار نبود.  بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه تأثیر برنامه‌های خودمدیریتی بر برخی ابعاد کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی را نشان داد. با توجه به کمبود نیروی انسانی در پرستاری و اهمیت مشارکت بیماران در مدیریت بیماری‌های مزمن، توسعه برنامه‌های خودمدیریتی می‌تواند جایگزین روش‌های آموزش سنتی و پاسخی به چالش‌های مذکور باشد.  کلیدواژه‌ها: خودمدیریتی، کیفیت زندگی، همودیالیز  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره نهم، پی‌درپی 62، آذر 1393، ص 824-815  آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران، تلفن: 32754961-044 Email:[email protected]