تأثیر ذرات نانورس و سازگارکننده بر مقاومت به پوسیدگی کامپوزیت چوب ‌پلاستیک

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر استفاده از ذرات نانورس و پلی‌پروپیلن اکسیدشده به‌عنوان سازگارکننده بر مقاومت کامپوزیت چوب پلاستیک در برابر قارچ پوسیدگی سفید انجام گرفت. ابتدا به‌منظور تهیه پلی‌پروپیلن اکسیدشده، پلی‌پروپیلن در مجاورت اکسیژن هوا در مدت زمان 2 ساعت در دستگاه مخلوط کن داخلی اکسید شد. سپس با مخلوط مواد (الیاف چوب، پلی‌پروپیلن، ذرات نانورس و سازگارکننده) با نسبت‌های مشخص در مخلوط کن داخلی، صفحات کامپوزیت چوب پلاستیک در ابعاد 3mm 2×150×150 با استفاده از پرس گرم آزمایشگاهی تهیه گردید. در ادامه، آزمون پوسیدگی با استفاده از قارچ مولد پوسیدگی سفید به‌نام رنگین‌کمان (Coriolus versicolor) انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از نانو رس باعث افزایش مقاومت به پوسیدگی نمونه ها و کاهش وزن آن ها در اثر این نوع تخریب گردید. هم‌چنین، تیمارهای فاقد سازگارکننده نسبت به تیمارهای دارای سازگارکننده از کاهش وزنی بیش‌تری برخوردار شدند. بررسی نوع فازها و مورفولوژی کامپوزیت حاوی ذرات نانورس به کمک پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی انتقالی نشان داد که توزیع ذرات نانورس در زمینه پلیمری از نوع ساختار بین لایه‌ای بوده که این امر خود گواهی بر پایداری بهتر این دسته از کامپوزیت‌ها در برابر حمله قارچ رنگین‌کمان است.