تأثیر سطوح مختلف کم‌آبیاری و منابع تغذیه‌ای بر خصوصیات کمی و کیفی سیاهدانه (Nigella sativa L.) در شرایط آب و هوایی بردسیر

ازآنجایی‌که تولید گیاهان تحت تأثیر عوامل محیطی مانند رطوبت و مواد غذایی قرارگرفته و خشکی یکی از عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سراسر جهان و مخصوصاً ایران محسوب می­شود؛ بنابراین، به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کم­ آبیاری و منابع مختلف کودی بر عملکرد کمی و کیفی سیاهدانه آزمایشی به‌صورت کرت­ های خردشده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر در سال زراعی 94-93 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف کم­ آبیاری شامل 90،50 و 25 درصد ظرفیت زراعی، به‌عنوان عامل اصلی و منبع کودی شامل شاهد (بدون کود)، کود گاوی (20 تن در هکتار)، NPK (به ترتیب 200، 150 و 100 کیلوگرم در هکتار) و کود گاوی+NPK به‌عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد کپسول در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اسانس، درصد روغن و عملکرد روغندر سطح احتمال یک درصد و شاخص برداشت، درصد اسانس، تعداد دانه در کپسول در سطح احتمال پنج درصد تحت تأثیر معنی­دار سطوح مختلف کم­آبیاری قرار گرفتند. صفات مذکور با افزایش میزان کم­ آبیاری از 90 به 25 درصد ظرفیت زراعی کاهش معنی­داری نشان دادند. نوع کود مصرفی نیز بر تمامی صفات (P