تأثیر شایستگی تجاری‌سازی فناوری بر مزیّت رقابتی: نقش تعدیلگر متغیر بازارگرایی

در فضای رقابتی موجود در میان شرکت‌های نرم‌افزاری، موفقیّت این شرکت‌ها در دستیابی به مزیّت رقابتی، بدون سرمایه‌گذاری در بخش ایده‌ها و فناوری‌های جدید، دور از ذهن به نظر می‌رسد. تجاری‌سازی فناوری که همان فرایند کسب ایدة جدید، توسعة فناوری، تبدیل ایده به محصول با استفاده از فناوری و ارائه آن به بازار می‌باشد، بدون محور قراردادن مشتری در اولویت­های شرکت که همان مفهوم بازارگرایی را نشان می‌دهد، نمی­تواند باعث مزیّت رقابتی شود. از این­رو، پژوهش حاضر  میزان تأثیر شایستگی تجاری‌سازی فناوری از طریق نقش تعدیلگر بازارگرایی، بر مزیّت رقابتی را بررسی کرده است. با این هدف، از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. پرسشنامة‌ پژوهش را 130 نفر از کارکنان و مدیران پنج شرکت نرم‌افزاری که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده­اند، پاسخ داده­اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم‌افزار Smart PLS 3 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که شایستگی تجاری‌سازی فناوری بر هر دو مزیّت هزینه و تمایز، به ترتیب با ضریب مسیر 526/0 و 679/0 تأثیر مثبت و معناداری دارد. نتایج همچنین نشان می­دهد که بازارگرایی، تنها در رابطة شایستگی تجاری‌سازی فناوری و مزیّت تمایز، با ضریب مسیر 491/0 نقش تعدیلگر دارد.