تأثیر مکمّل¬گیری¬ کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین پلاسمای مردان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده¬ساز

چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر مکمّل­گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین مردان جوان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده‌ساز بود. بدین منظور 12 تن از اعضای حاضر در اردوی آماده­سازی تیم فوتبال دانشگاه مازندران با میانگین سنّی 02/2± 11/22 سال، VO2 max31/2±51/56 میلی لیتر کیلوگرم، و هوموسیستئین 59/0 ±45/ 13میکرومول در لیتر، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی کراتین منوهیدرات (6n =) و گروه دارونما (6n =) تقسیم شدند. ابتدا مقادیر قد، وزن و چربی زیر پوستی­ مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس از آزمودنی­ها در وضعیّت حدِّ اقل 12 ساعت ناشتایی خون­گیری به عمل آمد. پس از خون­گیری آزمودنی­ها تا مرز واماندگی روی نوارگردان دویدند و بلافاصله بعد از آن مجدّداً خون­گیری صورت پذیرفت. سپس گروه تجربی به مدّت 5 روز به میزان 3/0 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کراتین منوهیدرات دریافت کرد. بعد از اتمام دورة مکمّل­گیری، مجدّداً آزمودنی­ها با حفظ توالی حاکم بر پیش‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. مکمّل­گیری کراتین منوهیدرات در سطوح پایه و بلافاصله بعد از ­ورزش نسبت به پیش­آزمون کاهش معنی­داری ایجاد کرد (به ترتیب 017/0= p و 013/0= p). بین سطوح پایه دو گروه پس از دورة مکمّل­گیری تفاوت معنی­داری وجود نداشت (542/0= p). سطوح هوموسیستئین بلافاصله بعد از فعّالیّت بدنی حاد در مقایسه بین گروهی معنی­دار بود (002/0= p). در مجموع می­توان گفت مکمّل‌گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات موجب کاهش سطوح هوموسیستئین افراد فعّال به دنبال پروتکل دویدن حاد وامانده‌ساز می‌شود.