تأثیر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب وجودی، تحمل پریشانی و فرانگرانی در زنان سالمند مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بیمارستان مهرشهر اهواز در سال 1397

مقدمه: سالمندان مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مشکلات عمده‌ای در زمینه سلامت روانشناختی دارند و یکی از روش‌های مداخله برای کاهش مشکلات روانشناختی، روش درمان پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب وجودی، تحمل پریشانی و فرانگرانی در زنان سالمند مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه­تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از میان زنان سالمند مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مراجعه‌کننده به بیمارستان مهرشهر اهواز در سال 1397، 40 نفر با روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه 60 دقیقه‌ای با روش گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید. داده‌ها با پرسشنامه‌های اضطراب وجودی، تحمل پریشانی و فرانگرانی جمع‌آوری و با آزمون‌های t و تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند. یافته‌ها: گروه‌ها در پیش‌آزمون از نظر اضطراب وجودی، تحمل پریشانی و فرانگرانی تفاوت معنی‌داری نداشتند، اما در پس‌آزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی‌دار بود (001/0>p). به عبارت دیگر، روش گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب وجودی و فرانگرانی و افزایش تحمل پریشانی در زنان سالمند مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌دهنده تأثیر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب وجودی و فرانگرانی و افزایش تحمل پریشانی بود. روانشناسان بالینی و درمانگران احتمالاً می‌توانند از روش گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روش‌های درمانی برای مداخله در زمینه اضطراب وجودی، تحمل پریشانی و فرانگرانی استفاده نمایند.