تاثیرگروه‌درمانی فراشناختی‌ بر خودکارآمدی و سبک‌های دفاعی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر گروه­درمانی فراشناختی­ بر خودکارآمدی و سبک­های دفاعی زنان مبتلا به مولتیپل­ اسکلروزیس (MS) صورت گرفت. روش­کار: در این کارآزمایی بالینی از بین تمام بیماران مبتلا به مولتیپل­اسکلروزیس مراجعه­کننده به انجمن MS خراسان رضوی در سال 1393، 30­ نفر به روش نمونه­گیری در ­دسترس انتخاب و به­ طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار داده شدند. آزمودنی­های گروه آزمون طی 8 هفته تحت گروه­درمانی فراشناختی قرار گرفتند در حالی­ که آزمودنی­های گروه شاهد روند عادی جلسات انجمن MS را می­گذراندند. پرسش­نامه­های خودکارآمدی عمومی شرر و سبک‌های دفاعی (DSQ) در پیش‌آزمون، پس‌‌آزمون و پی­گیری­ مورد استفاده قرار­گرفت. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و سطح معنی­داری 05/0 تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که گروه­درمانی فراشناختی منجر به افزایش معنی­دار خودکارآمدی (001/0>P) و استفاده از سبک دفاعی رشد­یافته (001/0>P) در مقایسه با گروه شاهد می­شود و این نتیجه پس از دو مرحله پی­گیری یک­ماهه و سه­ماهه کماکان حفظ گردید (01/0>P). نتیجه­گیری: به نظر می­رسد گروه­درمانی فراشناختی منجر به بهبود خودکارآمدی و افزایش استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در زنان مبتلا به مولتیپل­اسکلروزیس می­شود.