تاثیر اعتبار برند بر استراتژی اتحاد برند به منظور ارتقاء جایگاه استراتژیک برند: مطالعه موردی باشگاه سپاهان اصفهان

ارائه مدل تأثیر اعتبار برند بر استراتژی اتّحاد برند به منظور ارتقاء جایگاه استراتژیک برند هدف پژوهش است. پژوهش حاضر از نوع تحقیق کاربردی، از نظر استراتژی، توصیفی و از نظر اجرا، پیمایشی است؛ ضمن اینکه جمع­آوری اطلاعات به روش میدانی و از طریق ابزار پرسشنامه می‌باشد. جامعه مورد بررسی در این پژوهش کلیۀ مدیران، کارکنان، بازیکنان و هواداران باشگاه سپاهان می‌باشد. حجم نمونه از روش نمونه­گیری تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران معادل 384 نفر مشخص شد. ابزار اندازه­گیری پژوهش شامل پرسشنامه‌های نام تجاری برند سپاهان و بانک ملی با پایایی (0.92)، اتّحاد برند با پایایی (0.97)، پرسشنامه ارتقاء جایگاه استراتژیک برند محقق ساخته با پنج مؤلفه اعتماد و وفاداری، کیفیت و کمیت خدمات و محصولات، رویکرد اجتماعی و ارتباطی، شهرت و تبلیغات و در نهایت قیمت با یک مطالعه مقدماتی از طریق روش دو نیمه کردن و در مطالعه مقدماتی از طریق روش آلفای کرونباخ، پایایی (0.91) گزارش گردید؛ ضمن اینکه روایی صوری و محتوایی پژوهش توسط ده نفر از متخصصان مدیریت ورزشی تأیید گردید. روش‌های آماری شامل تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی بود. نتایج حاصل پژوهش نشان دهنده تأثیر اعتبار برند بر جایگاه استراتژیک برند به طور غیرمستقیم و از طریق اتّحاد برند بود. نتایج اجرای مدل‌های اندازه­گیری تأثیر اعتبار برند بر استراتژی‌های اتّحاد برند، تأثیر اعتبار برند بر ارتقاء جایگاه استراتژیک برند و استراتژی اتّحاد بر جایگاه استراتژیک برند نشان دهنده برازش بالایی مدل مذکور و تأیید مدل‌های مفهومی پژوهش است.