تاثیر الزامات بین المللی بر طراحی و تدوین الگوهای توسعه ملی ( با تاکید بر الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت)

فلسفه الگوی توسعه ملی ، در واقع ارائه طرحی بومی از توسعه ، متمایز از الگو یا الگوهای توسعه‌ای حاکم است. نکته حائز اهمیت اینکه قرار است الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت پس از طراحی، در عمل به نقشه راه توسعه‌ای کشور تبدیل شده و در نقش الگویی مستقل با ویژگی‌های منحصر به فرد ظاهر شود. عملیاتی شدن این الگو مستلزم واقعی بودن رویکردها و آموزه‌های آن متناسب با شرایط و ویژگی‌های ملی و محلی با نگرش جهانی است. حیات، پویایی ، پایداری و کارآمدی هر الگوی توسعه‌ای در گرو محصور نماندن در مرزهای سیاسی و نقش‌آفرینی در عرصه جهانی است. سوال قابل طرح این است که الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت برای ماندگاری و کارآمدی چه رویکرد و رفتاری را باید در عرصه جهانی و در ارتباط با سایر الگوها به ویژه الگوی حاکم در پیش گیرد؟ در پاسخ به سوال فوق ، این فرضیه مورد تاکید است که الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت در صورت تعامل کنش‌گرا( فعال ) با محیط بین‌المللی و در ارتباط با الگوهای حاکم جهانی، می‌تواند زمینه کارایی ، کارآمدی و پویایی خود را حفظ کرده و به الگویی نقش‌آفرین با گستره جهانی تبدیل شود.