تاثیر تحریکات حسی آشنا بر سطح هوشیاری بیماران ضربه مغزی بخش ICU

چکیده زمینه و هدف: محرومیت حسی یکی از عوارض تهدیدکننده بیمار کمایی می باشد. تحریک حسی یک روش درمانی است که با بیدار نمودن سیستم فعال کننده مشبک مغز به سازماندهی مجدد آن کمک کرده، آشنا بودن این تحریکات برای بیمار می تواند زمینه را برای بهبود سریعتر وضعیت شناختی بیمار فراهم نماید. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تحریکات حسی آشنا بر سطح هوشیاری بیماران ضربه مغزی بخش مراقبت های ویژه انجام گرفته است. مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 60 بیمار ضربه مغزی بخشهای مراقبت های ویژه بیمارستان امدادی مشهد انجام گرفت. مداخله، حضور عضو خانواده بیمار در شش روز اول پذیرش و ارائه تحریکات حسی بود. سطح هوشیاری بیمار بر اساس امتیاز کمای گلاسکو در روز اول و ششم پذیرش بررسی و داده ها با نرم افزار SPSS11.5 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: با توجه به غیر نرمال بودن توزیع امتیاز کمای گلاسکو، از آزمون من ویتنی استفاده شد. طبق نتایج این آزمون امتیاز کمای گلاسکو در روز اول در دو گروه همگن (402/0P=)، افزایش نمره کمای گلاسکو روز ششم در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، از نظر آماری به شکل معنی داری بیشتر بود (002/0P=). نتیجه گیری: تحریکات حسی آشنا و زود هنگام باعث افزایش سطح هوشیاری بیماران ضربه مغزی می گردد. بازنگری در مقررات ملاقات ممنوع بخش های مراقبت های ویژه می تواند بستر مناسب را برای استفاده از اثرات مثبت حضور خانواده بر بالین بیمار فراهم نماید.