تاثیر قارچ تریکودرما (جدایه 65) بر خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی گل مریم تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف قارچ تریکودرما بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک، گلدهی و بیوشیمیایی گیاه گل مریم در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه‌های تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال‌های 95 به‌انجام رسید. تیمارهای تنش خشکی شامل مقادیر 100، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی و تیمار قارچ T.harzianum 65 شامل سه سطح 20، 10 و صفر درصد قارچ در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان‌داد که تنش خشکی باعث افزایش مقادیر آنتی‌اکسیدان، کلروفیل‌کل و پرولین شد. از سوی دیگر تنش خشکی، تاثیر منفی و معنی داری بر مقدار وزن‌تر ریشه و زیست توده، وزن خشک ریشه و زیست‌توده، محتوای رطوبت نسبی برگ، قطر گلچه و تعداد گلچه بازشده داشت اما قارچ تریکودرما توانست این اثرات منفی تنش خشکی را تعدیل‌نماید. بیشترین مقدار کلروفیل کل و رطوبت نسبی آب برگ به ترتیب با مقدار 04/1 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر برگ و 2/85 درصد در نمونه 10 قارچ به‌دست‌آمد که اختلاف معنی داری با سطح 20 درصد قارچ نداشت. در سایر صفات بیشترین مقادیر مربوط به سطح 20 درصد قارچ بوده-است. از آنجا که قارچ تریکودرما ضمن کاهش اثرات تنش خشکی، باعث افزایش رشد رویشی و افزایش تعداد گلچه بازشده (بعنوان عامل مهم در بازارپسندی) گل مریم شده‌است، می‌توان به عنوان عامل بیولوژیک در افزایش کیفیت گل مریم در شرایط مشابه پیشنهاد نمود.