تاثیر مکمل یاری کوتاه مدت عصاره شاه توت (Blackberry Extract) بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و شاخص راکسیداسیون لیپیدی مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی

مقدمه: اضافه وزن و چاقی از عوامل خطرزای اصلی بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر به شمار می‌رود و شواهد موجود بیانگر اینست که چاقی با افزایش استرس اکسایشی و یا کاهش توانایی آنتی اکسیدانی بدن همراه است. بعلاوه، علی رغم اثرات سودمند تمرینات ورزشی منظم گزارش داده شده است که یک جلسه فعالیت ورزشی باعث افزایش استرس اکسایشی می شود. با این حال مصرف مکملهای غذایی ممکن است باعث تعدیل این شاخص‌ها در ورزش شود. لذا مطالعۀ حاضر به منظور بررسی تاثیرمصرف عصاره شاه توت بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی مردان چاق متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در یک مطالعۀ دو سویه کور، 20 مرد چاق ((BMI ≥30 به طور تصادفی در یکی از دو گروه شبه دارو (10 نفر) و مکمل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه مکمل روزانه 100 گرم عصاره شاه توت را به مدت هفت روز دریافت کردند و گروه شبه دارو نیز به همین مقدار شبه دارو مصرف نمودند.  افراد دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی متشکل از 9 حرکت ورزشی با شدت 60% 1-RM شرکت کردند و نمونه‌های خون وریدی آنها در سه مرحلۀ؛ قبل از مصرف مکمل (1هفته قبل از فعالیت)، قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی به منظور تعیین غلظت مالون دی آلدئید سرم (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما جمع آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت بیو مارکر مالون دی آلدئید در گروه شبه دارو در مقایسه با گروه دریافت کننده مکمل عصاره شاه توت بعد از انجام فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش پیدا می‌کند (05/0P p). نتیجه گیری: نتایج جاصل از مطالعۀ حاضر بیانگر این بود که علی‌رغم اینکه یک جلسه فعالیت مقاومتی باعث افزایش سطوح مالون دی آلدئید در افراد چاق می‌شود، با این حال مصرف عصاره شاتوت به عنوان یک مکمل آنتی اکسیدانی می تواند تاثیر مثبتی بر پراکسیداسیون لیپیدی غشای سلول‌ها و جلوگیری از اثرات مخرب رادیکال های آزاد داشته باشد.