تاثیر نسبتهای مختلف Ca/B بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در گندم در بستر شن و پرلیت

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر نسبت‌های کلسیم به بور بر روی جذب عناصر غذایی در گندم بوده است. در این تحقیق اثر نسبت‌‌های مختلف کلسیم به بور بر عملکرد و تجمع عناصر غذایی در گیاه گندم مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گرگان ودر قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار انجام شد. نسبت‌های Ca/B در محیط کشت شامل 1/2000 ،1 /1000 ،1 /500 ،1/250 ،1/125 و1/25 بود. در هر گلدان 20 عدد بذر گندم در محیط شن و پرلیت کشت شدند. مواد و عناصر غذایی از طریق محلول هوگلند به گیاهان داده شد. نتایج نشان دادند عملکرد ماده خشک گیاه با کاهش نسبت کلسیم به بور‌، افزایش معنی دار داشت و‌نتایج مقایسات میانگین نشان داد که بالاترین عملکرد ماده خشک در نسبت 1/500 بدست آمد. در تیمارهایی که بالاترین نسبت Ca/B را دارا بود یعنی تیمار 1/2000 کمترین در صد ماده خشک وجود داشت. دلیل کاهش در صد ماده خشک با افزایش کلسیم به بور‌، کمبود بور در حضور مقادیر بالای کلسیم بود. نسبتهای مختلف کلسیم به بور، در سطح احتمال 1% دارای اختلاف معنی دار از نظر فسفر با یکدیگر بوده و بالاترین جذب فسفر‌در تیمار 1/125 بود و با کاهش نسبت کلسیم به بورمقدار فسفر در گیاه افزایش یافت. جذب پتاسیم توسط گیاه در نسبتهای مختلف‌، کلسیم به بورنامنظم بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که نسبتهای مختلف Ca/B‌، در سطح احتمال 1% دارای اختلاف معنی دار از نظر پتاسیم بوده و نتایج مقایسه میانگین نشان داد که تیمارهای 1/1000 و 1/500 بیشترین جذب پتاسیم را دارا بودند. تیمار 1/2000 بیشترین جذب کلسیم را داشت با افزایش نسبت کلسیم به بور مقدار کلسیم در گیاه افزایش یافت. در تیمار 1/250 بیشترین جذب منیزیم مشاهده شد و با کاهش نسبت کلسیم به بور غلظت و جذب منیزیم در گیاه افزایش یافت. بیشترین جذب سدیم وبور در تیمار1/25 مشاهده شد. تیمارها دارای اختلاف معنی دار از نظر سدیم در سطح 5% بوده و سدیم رفتار مشابهی با منیزیم و پتاسیم داشت و با کاهش نسبت کلسیم به بورمقدار سدیم در گیاه افزایش یافت. با کاهش نسبت کلسیم به بور، مقدار بور در گیاه افزایش یافت. تیمارها در سطح 1% دارای اختلاف معنی دار از نظر بور بودند. جذب عناصر فسفر، پتاسیم، منیزیم، بور و سدیم با کاهش نسبت Ca/B در گیاه افزایش یافتند، فسفر، پتاسیم، منیزیم، سدیم و بور دارای همبستگی منفی با کلسیم بودند و افزایش مقدار کلسیم اثرات نامطلوب بور را خنثی کرد.