تبیین عوامل مرتبط با انطباق با نقش مادری در مادران نوزادن نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه: یک مطالعه کیفی

مقدمه: مادر نوزاد نارسی که نیازمند بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه است، با مادر یک نوزاد طبیعی و عادی تفاوت بسیاری دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل مرتبط با انطباق با نقش مادری در مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد. روش‌: این مطالعه از نوع کیفی بود و شرکت کنندگان از میان مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان تأمین اجتماعی و بیمارستان‌های آموزشی شهر کرمانشاه انتخاب شدند. نمونه‌گیری به روش مبتنی بر هدف صورت گرفت و داده‌ها با استفاده از روش مصاحبه فردی و نیمه ساختار یافته عمیق جمع‌‌آوری گردید. مصاحبه‌ها با 17 مادر نوزاد نارس (کمتر از 36 هفته) که حداقل یک هفته از بستری شدن نوزادشان در بخش مراقبت ویژه نوزادان گذشته بود، به اشباع رسید. داده‌ها به شیوه تحلیل محتوای قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. معیارهای مقبولیت، قابلیت همسانی، تأییدپذیری و انتقال‌پذیری جهت حمایت صحت و استحکام داده‌ها لحاظ گردید. یافته‌ها: دو طبقه اصلی «عوامل فردی و عوامل اجتماعی» از داده‌ها استخراج گردید که عوامل فردی شامل سه طبقه فرعی «آشفتگی احساسی، بیگانگی و خودکارامدی» و عوامل اجتماعی متشکل از سه طبقه فرعی «تعامل، حمایت اجتماعی و قضاوت اطرافیان» بود.  نتیجه‎گیری: با برقراری انواع حمایت‌ها، پیشگیری از پیش‌داوری و قضاوت و خودکارامد نمودن مادران، می‌توان قدرت مقابله مادر با مشکلات و احساسات منفی را افزایش و انطباق با نقش مادری را ارتقا داد.