تجارت در دریای مدیترانه: بررسی معاهدات تجاری ابوالحسن و ابوعنان مرینی با دولت های مسیحی

759 ه) برمیگردد - 749 ه) و ابوعنان (حک: 749 - اوج اقتدار خاندان مرینی به دوره ابوالحسن(حک: 731که از نظر سیاسی سلطه آنان نه تنها بر مغرب اقصی، مقر پیشین این خاندان، بلکه بر مغرب میانه ونزدیک و حتی بخش هایی از اندلس نیز بسط یافته بود. سلطه مرینیان بر سواحل طولانی دریایمدیترانه در این دوره، موقعیت جغرافیایی مغرب را به عنوان دروازه تجارت اروپا و آفریقا ارتقا داد وموجب گردید تا مسلمانان و مسیحیان در پرتو منافع مشترک معاهدات متعددی با هدف گسترشتجارت در دریای مدیترانه منعقد کنند؛ حاکمان میورقه، بنادر ایتالیایی ونیز، جنوا و پیزا و سرانجامدولت آراگون هر کدام به طور جداگانه با هدف تأمین مایحتاج عمومی و مواد اولیه مورد نیاز خود،پیمان هایی تجاری با مسلمانان مغرب بستند؛ بررسی این معاهدات نشان م یدهد که به هنگام اقتدارحاکمان مسلمان، هم پیمانان تجاری مسیحی آنان ناگزیر از پذیرش تعهدات و شروط مسلمانان بودند وچون ضعف مسلمین آشکار می شد، مفاد پیما ننامه ها به شکل یک جانب های به سود مسیحیان تغییرمی کرد.