تحلیل رابطه بین مشارکت سیاسی و تخصیص منابع در ایران

بودجه­ریزی دولتی در هر کشوری متأثر از رفتار چهار گروه عمدۀ اجتماعی یعنی رأی­دهندگان (یا تأمین­کنندگان هزینه­ها)، تیم سیاسی (شکل­دهندگان هزینه­ها)، بوروکرات­ها (هزینه­کنندگان) و گروه­های فشار(جهت­دهندگان هزینه­ها) است. از منظر رهیافت انتخاب عمومی، این گروه­ها متفاوت با یکدیگر رفتار نمی­کنند و در عملکرد خود همواره گوشۀ چشمی به منافع شخصی خواهند داشت. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطۀ بین میزان مشارکت سیاسی(درصد رأی­دهندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری) و تخصیص منابع در ایران انجام گرفته است. تحقیق از جهت ماهیت و روش، تحلیلی – توصیفی به شمار می­رود. در این راستا از داده­های مربوط به اعتبارات سال­های  1376 ، 1381، 1384 ، 1388 و 1390 و همچنین درصد رأی­دهندگان  استان­های کشور در 4 دوره انتخابات ریاست‌جمهوری استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها  نیز از روش­های کمّی شامل تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون و تحلیل آنوا بهره گرفته شده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد بین اعتبار تخصیص­یافته و مشارکت سیاسی استان­ها (درصد شرکت­کنندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری) در سال­های منتخب همبستگی معنی­داری وجود دارد؛ به‌طوری‌که اعتبارات تخصیص‌یافته در سال­های 1376 ، 1381، 1384 ، 1388 و 1390 با درصد رأی­دهندگان انتخابات ریاست‌جمهوری به ترتیب با 741/0، 766/0، 606/0، 466/0، 482/0 همبستگی در سطح 01/0 درصد معنی­دار است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون و آنوا نیز مؤیّد این موضوع است.