تحلیل عوامل پیش ‏برنده طرح یکپارچه‏ سازی اراضی از دیدگاه کشاورزان استان فارس

پراکندگی و قطعه‌‌قطعه‌بودن اراضی کشاورزی یکی از موانع جدی توسعة ­کشاورزی محسوب می­شود، به‌طوری­که کوچکی و پراکندگی اراضی مانعی در استفادة بهینه از آب، زمین، نیروی ­انسانی، مکانیزاسیون و دیگر عوامل مؤثر در تولید کشاورزی است. این وضعیت در بیشتر مناطق کشور ما نیز مشاهده می‏شود و به یکی از مهم‌ترین چالش­های توسعة کشاورزی کشور تبدیل شده است. به‌این‌منظور، یکی از سیاست­های توسعة کشاورزی در سال‌های گذشته یکپارچه‌‌سازی اراضی کشاورزی است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل عوامل پیش‏برندة طرح یکپارچه‏سازی اراضی از دیدگاه کشاورزان است. جامعة ­آماری پژوهش شامل تمام کشاورزان استان فارس بود (N=215400). حجم نمونه براساس فرمول کوکران 250 نفر تعیین شد که به روش نمونه‏گیری طبقه‏ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. پس از جمع‌آوری داده­های مورد نیاز از طریق پرسشنامه، روایی ظاهری و محتوایی پرسشنامه براساس نظر استادان و متخصصان مربوطه تأیید شد و پایایی آن نیز براساس آلفای کرونباخ (83/0) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار آماریSPSS  استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد پنج عامل دولتی- زیربنایی، اقتصادی- حمایتی، زراعی، فردی– اجتماعی، آموزشی، حدود 99/67 درصد واریانس کل عوامل پیش­برندة طرح یکپارچه­سازی اراضی را در استان فارس تبیین می‌کنند که ارائة تسهیلات اعتباری به کشاورزان برای ایجاد انگیزه، جلب اعتماد رهبران محلی، اتخاذ قوانین کافی در باب یکپارچه‏سازی اراضی و اصلاح و بازنگری قوانین به‌ویژه قانون ارث و برگزاری کلاس‌های آموزشی در زمینة یکپارچه‌سازی اراضی از مهم‌ترین پیشنهادهای این پژوهش برای توسعة اجرای طرح یکپارچه‏سازی اراضی هستند.