تشخیص مولکولی ISAba2 در سویه‌های اسینتوباکتر بومانی دارای بتالاکتامازهای گروه D هیدرولیز کننده کارباپنم جداشده از بیماران بستری در بیمارستان‌های تهران

زمینه و اهداف: اسینتوباکتر بومانی، پاتوژنی فرصت‌طلب و بسیار مقاوم نسبت به پادزیست‌ها می‌باشد. شناسایی عناصری که سبب افزایش بیان ژن‌های مقاومت و انتقال آن‌ها در بین باکتری‌ها می‌شوند، می‌تواند موجب کنترل انتشار عفونت بشود، لذا هدف از انجام این تحقیق، تعیین فراوانی ISAba2 در سویه‌های اسینتوباکتر بومانی دارای ژن‌های بتالاکتاماز گروه D در بیماران بستری می‌باشد. مواد و روش کار: از مرداد 1393 تا فروردین 1394، 105 سویه اسینتوباکتر بومانی از نمونه‌های کلینیکی بیماران در 5 بیمارستان تهران، جمع‌آوری گردید. تأیید گونه با تست‌های فنوتایپی و حضور ژن blaOXA-51-like انجام شد. الگوی حساسیت پادزیستی ایزوله‌ها، به روش Disc Diffusion Test)) DDT و MIC (Minimum Inhibitory Concentration) با استفاده از دستورالعمل CLSI انجام شد. سویه‌های تولیدکننده ESBL با روش CDDT (Combined Disc Diffusion Test) شناسایی شدند و برای تأیید حضور ژن‌های OXA و ISAba1 و ISAba2، روش PCR انجام شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بالاترین میزان مقاومت و حساسیت به ترتیب نسبت به پادزیست‌های سفوتاکسیم (100%) و کلیستین (99/05%) بوده است. تعداد 55 (54/5%) سویه مولد ESBL بودند. ژن blaOXA-51-like در تمام نمونه‌ها وجود داشت، ولی ژن blaOXA-58-like در هیچ‌یک از نمونه‌ها یافت نشد. فراوانی ژن‌های blaOXA-23-like و blaOXA-24-like به ترتیب 103 (98/09%) و 68 (64/76%) و فراوانی توالی‌های الحاقی ISAba1 و ISAba2 به ترتیب برابر با 105 (100%) و 97 (92/36%) بود. نتیجه‌گیری: وجود عناصر الحاقی، به‌عنوان عوامل مؤثر در افزایش بیان ژن‌های مقاومت و انتقال آن‌ها در اسینتوباکتر بومانی، دارای شیوع بالایی است. بنابراین شناسایی این عوامل گامی مؤثر در کنترل عفونت می‌باشد.