تعیین آستانۀ مؤثرترین عوامل بر افزایش طول خندق‌ها با استفاده از الگوریتم‌های داده‌کاوی و درخت تصمیم CART (بررسی موردی: حوزۀ آبخیز قاضیان، استان فارس)

یکی از روابط مهم در فرسایش خندقی، بررسی آستانه­های ایجاد و گسترش این فرسایش است. این روابط کمک می­کند تا بتوان با شناخت دقیق، راهکار مناسبی را پیش­بینی نمود و از تخریب اراضی به نحو مطلوب جلوگیری به عمل آورد. طی دهۀ اخیر، ظهور دانش­های نوین در تعیین رابطۀ بین متغیرها موجب توسعۀ روش­های پیش­بینی در علوم مختلف شده است و در نتیجه، بررسی قابلیت استفاده از آن­ها در مباحث فرسایش و حفاظت خاک، ضروری است. همچنین با توجه به این که لازم است به منظور کنترل فرسایش خندقی، مکانیسم رشد و گسترش ابعاد خندق­ها، به ویژه رشد طولی آن­ها، به دقت بررسی و شناخته شود، به این منظور، پژوهش حاضر اقدام به تعیین آستانۀ مؤثرترین عوامل بر افزایش طول خندق­ها با استفاده از الگوریتم­های داده­کاوی K-Means و درخت تصمیم CART در حوزۀ آبخیز قاضیان واقع در شمال استان فارس نموده است. نتایج این پژوهش که شامل اندازه­گیری متغیرهای مختلف خندق­ها در عملیات میدانی و آزمایشگاهی و استفاده از تکنیک­های داده­کاوی است نشان داد افزایش طول خندق­ها در این منطقه، تابع عوامل مساحت آبخیز گسترش، هدایت الکتریکی عصارۀ اشباع، شیب پیشانی، درصد پوشش گیاهی و نسبت جذبی سدیم می­باشد. توصیه می­شود در کاهش گسترش طولی خندق­ها و تولید رسوب، به کنترل فرسایش در پیشانی آن­ها توجه بیشتری شود. همچنین اصلاح خاک­های این منطقه به کمک اصلاح­کننده­ها و احیای پوشش گیاهی سازگار و افزایش مادۀ آلی خاک، در اولویت اقدامات مؤثر در کنترل گسترش طولی خندق­ها قرار گیرد.