تعیین روابط ژنتیکی در اینبردلاین‏های ذرت با استفاده از نشانگرریزماهواره

ریزماهواره‏ها یا توالی‏های تکراری ساده از نشانگرهای مولکولی دی‏ان‏ا بوده و دارای واحدهای تکراری6-2 جفت بازی می‏باشند. حفظ تنوع ژنتیکی به منظور اصلاح گیاهان زراعی و ارتقاء سطح مدیریت منابع ژنتیکی از اهمیت زیادی در برنامه‏های اصلاحی ذرت برخوردار است. در این مطالعه شباهت ژنتیکی46 اینبردلاین مورد استفاده در برنامه‏های اصلاحی ذرت با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. استخراج دی‏ان‏ا از برگ‏های جوان ذرت با روش دلاپورتا و همکاران انجام شد و سپس تکثیر با ده جفت آغازگر ریزماهواره صورت گرفت. محصولات تکثیر شده با استفاده از ژل پلی‏آکریلامید6% دارای اوره 7 مولار و تحت شرایط واسرشتگی تفکیک شده و با رنگ‏آمیزی نیترات‏نقره قابل رویت گردید. الگوی باندی براساس حضور باند (یک) یا عدم حضور باند(صفر) نمره‏دهی شده و محتوای اطلاعات چندشکلی برای هر جفت نشانگر محاسبه گردید و میانگین چندشکلی73/0 برآورد شد. تعداد آلل‏ها در جایگاه از 14-3 متغیر بوده و در مجموع 69 آلل شناسایی شد. با استفاده از نرم‏افزارNTSYS فاصله ژنتیکی ژنوتیپ‏ها براساس ضریب تشابه جاکارد محاسبه و روش تجزیه خوشه‏ای دورترین همسایه برای گروه‏بندی استفاده شد. بر اساس دندروگرام حاصله،46 لاین مورد مطالعه در سه گروه قرار گرفتند. وجود دو اینبردلاین تجاریB73 وMO17 از دو گروه هتروتیکی مخالف و همچنین تیپ آندوسپرمی اینبردلاین‎‏ها به تفسیر دندروگرام بدست آمده کمک نمود. نتایج حاصل نشان داد که نشانگرهای ریزماهواره قادرند چندشکلی بالایی را بین لاین ها نشان دهند و از اینرو ابزار مفیدی برای انگشت‏نگاری ژنوتیپ‏ها ودسته‏بندی آنها در گروه‏های مختلف بشمار می روند. از این ویژگی می‏توان در تعیین گروه‏های هتروتیک و پیش‏بینی هتروزیس در تولید هیبرید ذرت استفاده نمود.