تنوع و تمایز ژنتیکی جنگلهای راش ایران

جنس راش یکی از فراوانترین و از نظر اقتصادی مهمترین جنسهای درختان چوبی شمال ایران است. گوناگونی ژنتیکی Fagus orientalis Lipsky در 14 جمعیت راش ایرانی  در طول گستره پراکنش این گونه درختی در منطقه هیرکانی به‌وسیله مطالعات آنزیمی بررسی گردید. تنوع و تمایز ژنتیکی جمعیتهای راش با استفاده از 16 لوکوس آنزیمی در 10 سیستم آنزیمی شامل پراکسیداز (PX)، لوسین آمینو پپتیداز (LAP)، گلوتامات اکسالواستات ترانس آمیناز (GOT)، منادیون ردوکتاز (MNR)، ایزو سیترات دهیدروژناز (IDH)، مالات دهیدروژناز (MDH)، فسفو گلوکوز ایزومراز (PGI)، فسفو گلوکو موتاز (PGM)، شیکیمات دهیدروژناز (SKDH)، فسفو گلوکونات دهیدروژناز (6PGD) به‌وسیله الکتروفورز ژل نشاسته مطالعه شد. تکثر ژنتیکی (میانگین تعداد آللهای مشاهده شده: 55؛ میانگین تعداد آلل در لوکوس: 3/3 و درصد لوکوسهای پلی مورفیک: 100) و تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه‌ای (تعداد آللهای مؤثر: 2/88 و هتروزیگوسیتی مورد انتظار: 0/191) یافت گردید. درمجموع 30 آلل نادر (با فراوانی کمتر از 5%) ردیابی شد. هیچ طرح مشخصی از تمایز ژنتیکی شناسایی نگردید، ولی نقص جزیی هتروزیگوتها در مقایسه با نسبتهای مورد انتظار هاردی – وینبرگ در عمده جمعیتها یافت شد.