تنوع ژنتیکی ماهی حلوا سفید(Pampus agenteus) دریای عمان و خلیج فارس با استفاده از نشانگر‌های مولکولی ریزماهواره و PCR-RFLP

ماهی حلوا سفید یکی از گونه­های با ارزش شیلاتی و کاندید مناسب آبزی پروری است که جمعیت­های آن به­علت صید بی­رویه و تغییرات اکولوژیکی کاهش یافته است. در مطالعه حاضر ساختار جمعیتی ماهی حلوا سفید در دریای عمان و خلیج فارس با استفاده از ژن ND2 و 7 نشانگر ریزماهواره مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور 100 نمونه ماهی از مناطق کویت، خوزستان، بوشهر و چابهار جمع­آوری شد. با استفاده از 16 آنزیم محدود­الاثر استفاده شده تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی داخل جمعیت­ها به­ترتیب (00143/0 ±  0875/0)، (0000004/0 ± 001238/0) تخمین زده شد. هم­چنین بر اساس تست Monte- carlo اختلاف آماری معنی­داری از لحاظ پراکنش هاپلوتیپ­ها در مناطق مختلف مورد بررسی مشاهده نشد (05/0P> و 8/62X2 =) که نشان­دهنده وجود یک جمعیت از این گونه در دریای عمان و خلیج فارس می‌باشد اما با استفاده از نشانگر ریزماهواره میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به­ترتیب 53/0 و 67/0 محاسبه گردید. بررسی تعادل هاردی- واینبرگ انحراف از تعادل را در اکثر جایگاه­ها نشان داد (05/0P<). بر اساس تست Fst اختلاف معنی­­داری میان کلیه مناطق نمونه برداری مشاهده شد (01/0P<).  به­طور کلی نتایج به­دست آمده حاکی از برتری نشانگر ریزماهواره به نشانگر  PCR-RFLP در تشخیص تنوع ژنتیکی و تعیین ساختار جمعیتی این گونه می­باشد.