رابطه استفاده آسیب شناختی/ جبری از اینترنت با بروز علایم اضطراب و بیخوابی در میان اعضای هیئت علمی دانشگاه یزد

تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه میان استفاده آسیب‌شناختی از اینترنت و بروز علایم اضطراب و بیخوابی انجام شد. این پژوهش در قالب یک طرح پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده و جامعه آن شامل کلیه اعضای هیئت علمی (305 نفر) دانشگاه یزد بوده است که در یکی از 12 دانشکده‌های این دانشگاه به صورت تمام وقت تدریس می‌کرده‌اند. از این تعداد 96 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مقیاس استفاده جبری از اینترنت و فرم کوتاه پرسشنامه 28 سؤالی سلامت عمومی گلدبرگ است. برای تحلیل داده‌ها از روش همبستگی مرتبه صفر پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه سلسله‌ مراتبی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که میان استفاده آسیب‌شناختی از اینترنت به طور کلی، با بروز علایم اضطراب و بیخوابی (01/0 < p) و نیز مؤلفه‌های استفاده آسیب‌شناختی از اینترنت مانند اشتغال ذهنی (01/0 < p)، تعارض (01/0 < p) و مقابله (01/0 < p) با بروز علایم اختلال اضطراب و بیخوابی همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون خطی چندگانه با روش سلسله‌ مراتبی نشان داد که متغیرهای اجتماعی ـ جمعیت‌شناختی (مرحله اول) 3/5 درصد و متغیرهای پیش‌بین استفاده آسیب‌شناختی از اینترنت (مرحله دوم) 2/15 درصد از واریانس بروز علایم اضطراب و بیخوابی اعضای هیئت علمی را تبیین می‌کنند. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان استدلال کرد که استفاده جبری یا آسیب‌شناختی از اینترنت یک عامل نیرومند برای تهدید سلامت روانی و بروز علایم اضطراب و بیخوابی کاربران است. با توجه به این نتیجه، و به منظور کاهش آثار منفی استفاده آسیب‌شناختی از اینترنت بر سلامت روانی کاربران، مداخله‌های رفتاری به ویژه انگیزش برای تغییر الگوی استفاده کاربران از اینترنت از سوی سازمانهایی مانند دانشگاهها ضروری به نظر می‌رسد.