رابطه اضطراب مادر در بروز زایمان زودرس خودبخودی

سابقه و هدف: زایمان زودرس یکی از عوامل مهم عوارض و مرگ میر پری ناتال محسوب می شود. تأثیر اختلالات خلقی بر روی نتایج بارداری بصورت متناقض بیان شده است. عوامل روحی و روانی با افزایش ترشح هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (CRH) می تواند سبب افزایش زایمان زودرس شود. لذا این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین اضطراب مادر باردار با زایمان زودرس انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه کوهورت بر روی 682 نفر از زنان باردار تک قل که جهت مراقبت پری ناتال در هفته های 28-20 بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهری بابل مراجعه کرده و فاقد سابقه بیماریهای روانی، مصرف دارو و ابتلا به بیماریهای مزمن و عوارض دوران بارداری بودند، انجام گردید. سن حاملگی بر اساس تاریخ آخرین قاعدگی (Last Menstrual Period, LMP) و یا سونوگرافی در نیمه اول بارداری در نظر گرفته شد. میزان اضطراب آشکار (موقعیتی) و پنهان (ذاتی) آنان با استفاده از پرسشنامه معتبر اشپیل برگر (Spiel berger) مورد بررسی قرار گرفت. مادران باردار با نمره اضطراب آشکار بیش از 45 بعنوان گروه مورد (افراد مضطرب) و مادران باردار با نمره اضطراب آشکار 45 یا کمتر بعنوان گروه شاهد (بدون اضطراب) در نظر گرفته شدند و سپس تمامی نمونه ها تا پایان حاملگی از نظر وقوع زایمان زوردس پیگیری و با هم مقایسه شدند.یافته ها: میانگین نمرات اضطراب آشکار و پنهان زنان باردار با زایمان زودرس به ترتیب 8/10±7/42 و 9/3±9/52 و میانگین نمرات اضطراب آشکار و پنهان زنان باردار با زایمان ترم به ترتیب 71/5±81/37 و20/5±68/50 بوده است. با افزایش نمرات اضطراب زنان باردار میزان وقوع زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد افزایش داشت (0001/0 >p). بین اضطراب آشکار با زایمان زودرس با CI%95(2.50-4.7)RR=3.1 و بین اضطراب آشکار با وزن کم هنگام تولد با CI%95(1.6-4.2)RR=2.6 ارتباط آماری معنی دار وجود داشته است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اضطراب مادر در بارداری سبب افزایش زایمان زودرس خودبخودی و وزن کم هنگام تولد می شود بنابراین غربالگری از نظر بیماریهای روحی و روانی در مراقبتهای روتین بارداری توصیه می شود.