رابطه بین دلبستگی، تغذیه با شیر مادر و شیوه از شیر‌گرفتن کودک با سبک-های ارتباطی و اعتماد بین فردی در بزرگسالی

چکیده مقدمه:ارتباط اولیه کودک با مادر اساس نوع روابط فرد در بزرگسالی است. برای داشتن رابطه بین‌فردی سالم اعتماد عاملی ضروری است . پژوهشگران بر اهمیت رابطه مادر-کودک در دوران شیر خوارگی تاکید زیادی دارند و نشان داده‌اند که سلامت یا بیماری روانی افراد بزرگسال از رابطه اولیه مادر-کودک تاثیر می پذیرد و این رابطه بر سبک‌های ارتباطی و اعتماد در روابط بین‌فردی در بزرگسالی تاثیر بسزایی دارد. لذا پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین دلبستگی،نوع تغذیه (باشیرمادریاشیر خشک) وشیوه ازشیرگرفتن کودک(تدریجی یا ناگهانی) باسبک‌های ارتباطی واعتمادبین‌فردی در بزرگسالی است. مواد و روشها:در پژوهش حاضر180 نفر ( 95 مرد 85 زن) بین 16 تا 26 سال پرسشنامه‌های سبک‌های دلبستگی،سبک‌های‌ارتباطی واعتمادبین‌فردی راتکمیل کردند و اطلاعات مربوط به نوع تغذیه و روش از‌شیر‌گرفتن آن‌ها در یک مصاحبه شفاهی ازمادران شرکت‌کنندگان دریافت شد. یافته های پژوهش:نوع تغذیه وروش ازشیرگرفتن ارتباط معناداری با سبک های ارتباطی واعتماد بین‌فردی ندارد. بین جنسیت با سبک ارتباطی مبارزه‌گر واعتمادبین‌فردی رابطه معناداری وجود دارد(0.05>P). بین سبک‌های دلبستگی وسبک‌های ارتباطی رابطه معناداری به دست نیامد اما بین سبک‌های دلبستگی واعتماد بین فردی رابطه معناداری وجودداشت (0.00=P) بحث و نتیجه گیری:نوع دلبستگی با سبک های ارتباطی و اعتماد بین فردی در بزرگسالی رابطه معناداری دارد. لذا آموزش به مادران در‌باره نحوه پاسخگویی به نیازهای کودکشان می‌تواند گام مهمی در شکل‌گیری روابط بین‌فردی سالم و بهنجار در بزرگسالی باشد