رابطه بین رضایت زناشویی مادران و اختلال های اضطرابی کودکان در خانواده های سالم، آشفته و طلاق

بررسی ­های اخیر نشان داده ­اند که تعارض ­های زناشویی تأثیرات عمیقی در کودکان برجای گذاشته و سلامت آنان را به خطر می ­اندازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مولفه ­های رضایت زناشویی در والدین و اختلال ­های اضطرابی کودکان طراحی شده است. نمونه این تحقیق شامل 140 کودک دختر ( 6-12 ساله)، و 125 مادر در تهران است که به شیوه در دسترس در سه گروه سالم، آشفته و طلاق انتخاب شدند. برای ارزیابی رضایت زناشویی مادران از پرسشنامه ­های انریچ (فرم 35 سوالی)، و روابط زناشویی سالم (دین مدارانه) بهرامی ­احسان و همکاران استفاده شد. همچنین به منظور ارزیابی میزان اضطراب کودکان از پرسشنامه تشخیص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (دارای دو فرم کودک و والد) استفاده شد. نتایج ضرایب همبستگی و تحلیل واریانس نشان داد که بین رضایت زناشویی مادران و اختلال ­های اضطرابی کودکان رابطه منفی معنی ­دار وجود دارد و کودکان گروه آشفته و طلاق در دو خرده مقیاس اضطراب فراگیر و وحشت زدگی نمرات بیشتری نسبت به کودکان گروه سالم داشته ­اند. این یافته­ ها بر نقش سلامت مناسبات در بروز اختلالات کودکان تصریح کرده و نقش پویایی ­های خانواده را در این میان نشان می ­دهد.