رابطه عوامل آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با عملکرد دو 3000 متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت

چکیده هدف ازاین پژوهش مطالعه رابطه بین عوامل آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با عملکرد 3000 متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت بود. بدین منظور 30 نفر از دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت با سن 63/0± 10/21سال، قد 82/5 ± 18/177 سانتی متر و وزن 07/7 ±26/64 کیلوگرم، در این تحقیق شرکت کردند. ویژگی‌های آنتروپومتریکی (طول و محیط اندام و ترکیب بدنی) وفیزیولوژیکی (توان هوازی و بی‌هوازی و متغیّر‌های قلبی، عروقی و تنفّسی) و ارتباط آن‌ها با عملکرد دوی 3000متر آزاد دوندگان اندازه­گیری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته­‌ها از آزمون همبستگی پیرسون با سطح معنی‌داری p≤0.05)  (استفاده شد. از میان 41 متغیّر مورد سنجش، تنها 8 مورد ارتباط معنی‌داری با عملکرد دوندگان داشتند. که بین توده چربی و درصد چربی با عملکرد دوی 3000متر آزاد ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود داشت، بین نسبت توزیع چربی با عملکرد ارتباط منفی و معنی‌داری مشاهده شد. بین توان هوازی بیشینه، توان بی‌هوازی وحدِّ اکثر اکسیژن مصرفی در آستانه لاکتات، با عملکرد دوی 3000 متر آزاد رابطه معنی‌داری مشاهده شد. هم‌چنین بین ضربان قلب استراحت و تعداد تنفّس با عملکرد ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود داشت. با توجّه به نتایج حاصل از تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که ویژگی‌های آنتروپومتریکی اثر کمتری بر عملکرد 3000 متر آزاد دوندگان نخبه استقامت و نیمه استقامت دارند با این جود ترکیب بدن (درصد چربی، تودة چربی) اثر منفی بر عملکرد 3000 متر آزاد می‌گذارد و نسبت توزیع چربی اثرمثبت برروی عملکرد دوی 3000 متر آزاد دوندگان می‌گذارد؛ امّا ویژگی‌های فیزیولوژیکی رابطه بیشتری با عمکرد دوی 3000 متر آزاد دارند.