رابطه میان زیرساخت های رایج نوآوری، ظرفیت جذب و عملکرد نوآورانه در سطح ملی

توانایی شناسایی و بهره‌برداری از دانش و فناوری‌های خارجی که با عنوان ظرفیت جذب مطرح می‌شود، یکی از عوامل مهم رقابت در سطوح ملی و بنگاه محسوب می‌شود. عوامل مختلفی، ظرفیت جذب را تحت تاثیر قرار می‌دهند و یکی از اهداف این مقاله، شناسایی این عوامل می‌باشد که با عنوان زیرساخت‌های رایج نوآوری مطرح شده‌اند. هدف دیگر این مقاله، بررسی تاثیر ظرفیت جذب بر عملکرد نوآورانه کشورها است. مدل مفهومی پژوهش متشکل از سه بعد زیرساخت رایج نوآوری، ظرفیت جذب ملی و عملکرد نوآورانه ملی و در کل شامل 8 سازه می‌باشد. پژوهش حاضر، یک پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی است. 81 کشور به عنوان نمونه آماری بر مبنای در دسترس بودن داده‌، انتخاب گردیدند. داده‌های مورد نظر از پایگاه داده‌ای مختلفی گردآوری شدند و جهت تجزیه و تحلیل و اعتبارسنجی مدل از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار AMOS استفاده شد. نتایج، نشان داد که داده‌های تجربی برازش مناسبی از مدل مفهومی را ارائه می‌دهند و ظرفیت جذب ملی به عنوان متغیر مداخله‌گر در تاثیر مثبت زیرساخت‌های رایج نوآوری بر عملکرد نوآورانه ملی محسوب می‌شود.