رهیافت‌های عملیات روانی آخرالزمانی سینمای هالیوود با رویکرد مهدویت‌ستیزی

هالیوود مهم‌ترین مرکز فیلم‌سازی در دنیا و یکی از مؤثرترین عناصر فرهنگی صادراتی ایالت متحده امریکا به جهان خارج است. براساس پروتکل سیزدهم دانشمندان صهیونیسم «ما باید مردم را با وسایل و راه‌های گوناگون به لهو و لعب بکشانیم. پس از آن، مردم به تدریج نعمت اندیشه آزاد و مستقل را از دست می‌دهند و همگی با ما هم‌صدا می‌شوند؛ زیرا پس از آن، ما تنها اعضای جامعه­ای هستیم که شایستگی ارائه برنامه‌های فکری جدید را داریم و آنها پیرو ما می‌شوند.» هالیوود با بهره‌گیری از جذابیت‌های فنی و محتوایی نقش مهمی در زمینه‌سازی و جاانداختن فرهنگ و ایدئولوژی غربی و از جمله طرح موضوع «پایان دنیا» دارد وسعی می­کند با استفاده از عناصر تخیل، هیجان و شگفتی در سینمای هالیوود به بیننده بقبولاند که آینده جهان همان‌گونه خواهد بود که آنها به تصویر می‌کشند. از این رو، یکی از موانع قدرتمند در مقابل خود را مهدویت می‌داند و می­کوشد با به‌کارگیری شیوه‌های عملیات روانی، از نگرانی خود (جهانی شدن تفکر مهدویت) بکاهد. در این مقاله، نگارنده به‌منظور شناخت شیوه‌های مذکور با مطالعه موردی فیلم سینمایی «آواتار» ساخته جیمز کامرون به بررسی فیلم، تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان حاکم بر آن پرداخته است. نتایج بررسی‌ها نشان داد که از مهم‌ترین رهیافت‌های اصلی عملیات روانی سینمای هالیوود، تبلیغ دین نوین جهانی و القای منجی بودن امریکاست که با به‌کارگیری شیوه‌های مختلف آنها را القا می‌کند.