رهیافتی فازی برای بهینه‌سازی زمانی تعمیرات اساسی دروگر نیشکر با استفاده از روش شبکه‌ای گرت

در این تحقیق، مساله زمان‌بندی تعمیرات اساسی دروگر نیشکر به لحاظ محدودیت در دسترس نبودن ماشین‌ها در دوره‌های زمانی از قبل مشخص شده، و با هدف کاهش زمان انجام کارها مورد بررسی قرار گرفت. شبکه گرت فازی با استفاده از قابلیت‌های بالای گرت در برنامه‌ریزی و استفاده از منطق فازی در بیان عدم قطعیت‌ها، ابزاری مناسب برای زمان‌بندی تعمیرات اساسی دروگرهای نیشکر شرکت کشت و صنعت امیرکبیر است. اطلاعات مورد نیاز از طریق گزارش‌هاو آمار دفنر فنی تجهیزات مکانیکی و نظرات کارشناسان واحدهای تعمیراتی کشت و صنعت‌ گردآوری شد. با جمع‌آوری اطلاعات لازم، فعالیت‌ها تعیین و شبکه گرت ترسیم شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. زمان اتمام تعمیرات اساسی دروگر نیشکر به صورت زمان‌های خوش‌بینانه، محتمل و بدبینانه با استفاده از روش گرت فازی (65/1513، 36/1097، 62/685) نفر-ساعت بدست آمد. حد پایین و حد بالا برای سطح ریسک (5/0=α) به ترتیب برابر 49/891 و 50/1305 نفر-ساعت است. همچنین نتایج حاصل از بررسی روند مدت زمان واقعی انجام تعمیرات اساسی نشان می‌دهد که 29/20 درصد از زمان‌های واقعی تکمیل تعمیرات اساسی دروگرهای نیشکر، خارج از زمان فازی برآورد شده می‌باشد.  لذا روش گرت فازی این امکان را در اختیار مدیر واحد تعمیرات قرار می‌دهد تا با برنامه‌ریزی صحیح و کاهش دلایل تأخیر در عملیات، هزینه‌های از دست دادن زمان‌ را کاهش دهد و زمان تکمیل عملیات را در بازه زمانی بهینه مدیریت نماید.