رویکردهای بهینه‌سازی تصادفی دو‌مرحله‌ای و استوار در شبکۀ زنجیره تأمین حلقه بسته در شرایط عدم‌قطعیت

در این مقاله شبکۀ زنجیره تأمین حلقه بسته شامل تأمین‌کنندۀ خارجی، مراکز تولید/بازیابی، مراکز ترکیبی توزیع/جمع‌آوری، مراکز دفع و مشتریان در نظر گرفته شده است. به‌طور‌کلی در زنجیره‌های حلقه بسته که تولید از‌طریق محصولات برگشتی انجام می‌شود، با در نظر گرفتن یک دوره تحلیل به‌درستی انجام نمی‌شود. در بسیاری از شرایط در دنیای واقعی نیاز به در نظر گرفتن بیش از یک دوره وجود دارد؛ به‌ همین دلیل مدل بررسی‌شده به‌صورت چند‌دوره‌ای در نظر گرفته شده است و از تأمین‌کننده برای تأمین میزان کمبود قطعات استفاده می‌شود. در این مقاله فرض شده است پارامترهای تقاضا، کمیت و کیفیت محصولات برگشتی و هزینه‌های متغیر دارای عدم‌قطعیت‌اند. برای ارزیابی عدم‌قطعیت پارامترها از دو رویکرد بهینه‌سازی تصادفی دو‌مرحله‌ای و بهینه‌سازی استوار استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد کارایی بهینه‌سازی استوار نسبت به بهینه‌سازی تصادفی دو‌مرحله‌ای در شرایط عدم‌قطعیت بهتر است.