سرطان های پوستی در بیماران مراجعه کننده برای جراحی پلاستیک

سابقه و هدف: سرطان های پوستی یکی از شایع ترین بدخیمی های انسان می باشند. تشخیص بموقع و درمان مناسب آن منجر به کاهش مرگ و میر و عوارض آن می گردد. این مطالعه با هدف مشخص نمودن فراوانی انواع سرطان های پوستی در بابل انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی کلیه بیمارانی که با ضایعات پوستی مزمن به درمانگاه جراحی پلاستیک مراجعه نموده بودند، انجام شد. ضایعات پوستی بطور کامل برداشته و به پاتولوژی فرستاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز گردید و برای مقایسه نسبت ها از تست X² و تست دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: در طی این مدت 132 مورد سرطان پوستی شناخته شد. شایع ترین تومورهای پوستی BCC و SCC بودند و شایع ترین محل درگیری در ناحیه سر و صورت بود. از تعداد 132 مورد تومور مورد مطالعه 88 نفر (66.6%) بیش از 50 سال سن داشتند. بین زمان شروع ضایعه تا تشخیص در انواع سرطان ها رابطه معنی داری وجود نداشت. میانگین مدت زمان شروع بیماری تا تشخیص در BCC و SCC ملانوما به ترتیب 1.2±3.7، 1.3±2.96 سال و 1.3±3.2 سال بود. بین توزیع انواع بدخیمی ها برحسب جنس رابطه معنی داری وجود داشت (P=0.04). بین انواع بدخیمی ها و عود بیماری نیز رابطه معنی داری وجود داشت (P=0.00001). نتیجه گیری: چون اکثر بیماران با سرطان پوستی بیش از 2 سال از شروع ضایعه مراجعه می کنند و چون بعضی از انواع سرطان های پوستی با تهاجم و دست اندازی به اعضا دیگر بدن همراهند پیشنهاد می شود که آموزش های لازم جهت مراجعه نمودن بموقع و جلوگیری از ایجاد عوارض آنها انجام شود.