سواد رسانه‌ای مخاطبان رسانه‌های نوشتاری در شهر تهران

مقالة حاضر درصدد توصیف و تبیین سواد رسانه‌ای مخاطبان رسانه‌های نوشتاری در شهر تهران است. از این منظر، از نظریة جیمز پاتر به‌منظور توصیف و از نظریه‌های استفاده و خشنودی و نیز کاشت برای تبیین موضوع استفاده شده است. با کاربرد روش پیمایش و با استفاده از تکنیک پرسش‌نامه بر روی600 نفر از مخاطبان در شهر تهران که از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ایی چند مرحله‌ایی انتخاب شدند؛ داده‌ها جمع‌آوری شد. جهت احتساب اعتبار شاخص‌ها از اعتبار محتوایی صوری و نیز اعتبار سازه‌ای و جهت احتساب روایی شاخص‌ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که متغیرهای مدت، میزان، نوع استفاده از رسانه‌ها، واقعی تلقی کردن محتوای رسانه، انگیزه و هدف مخاطبان و میزان تحصیلات رابطة معنا‌داری با سواد رسانه‌ای دارند.