شدت تحریم ها و فقر در ایران: لزوم لغو تحریم ها از منظر حقوق بشر

اقتصاد ایران در سه دهۀ گذشته تحریم­های اقتصادی مختلفی را تجربه کرده است که ازجمله آنها می­توان به تحریم­های بین­المللی همچون تحریم نفتی، مالی، تجاری و بانکی اشاره کرد. این تحریم­ها تأثیرات زیادی بر شاخص­های مختلف اقتصاد ایران داشته­اند. هدف این مقاله بررسی تأثیر شدت تحریم­ها بر فقر در اقتصاد ایران در بازه زمانی 1364-1392 است. همچنین هدف دیگر پژوهش نشان دادن این واقعیت است که علیرغم ادعاهای تحریم‌کنندگان مبنی بر عدم تأثیرگذاری بر معیشت مردم (به دلیل مستثنا کردن تحریم غذا و دارو)، این تحریم­ها موجب افزایش فقر مطلق شده­ و بنابراین بر مردم و به‌خصوص اقشار ضعیف تاثیرات زیادی داشته‌اند. بدین منظور با تصریح مدل مارکوف سوئیچینگ، شدت تحریم­ها به همراه سایر عوامل کلان مؤثر بر فقر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج برآورد مدل نشان داده است که با افزایش درجۀ تشدید تحریم­های اقتصادی، فقر مطلق در کشور افزایش یافته است. با توجه به نتایج پژوهش، ادعای تحریم­کنندگان مبنی بر عدم تأثیرگذاری تحریم­ها بر مردم را نمی‌توان پذیرفت. پس لازم است به دلایل حقوق بشری، تحریم­های اقتصادی لغو شوند.