شناسایی حالت‌های بازتاب، جذب و انتشار امواج راسبی انتشار یابنده بالاسو

در این مطالعه،بازتاب مستقیم فعالیت­های موجی از پوشن­سپهر به وردسپهر یا جذب و انتشار این امواج در پوشن­سپهر شناسایی می­شود. به­این­منظور، کمیت­های ضریب بازتاب پرلویتز- هارنیک، شار گرمایی، گرمایش ناگهانی پوشن­سپهری، ضریب شکست امواج راسبی و احتمال انتشار بهینه امواج راسبی محاسبه، تحلیل و بررسی شده­اند. برای اجرای تحقیق، از داده­های بازتحلیل ECMWF (ERA-Interim) در بازه زمانی 2014-1979 و در فصل زمستان (نوامبر- مارس) در نیمکره شمالی استفاده شده است. بررسی شاخص ضریب بازتاب پرلویتز- هارنیک نشان می­دهد که در بازه زمانی 34 ساله بررسی شده در 10 زمستان، پوشن­سپهر حالت بازتابی و در 24 زمستان، حالت غیربازتابی (جذب یا انتشار امواج راسبی) داشته است. بررسی این شاخص نشان می­دهد احتمال بازتاب مستقیم امواج راسبی از پوشن­سپهر به وردسپهر در پاییز و اوایل زمستان (نوامبر- دسامبر) کمینه است. در بازه زمانی ژانویه- مارس، پوشن­سپهر حالت بازتابی داشته و بیشترین احتمال جفت­شدگی بین پوشن­سپهر و وردسپهر از طریق بازتاب امواج راسبی در اواسط زمستان و اوایل بهار است. بررسی شاخص شار گرمایی نشان می­دهد استفاده از تعریف موج به­عنوان پریشیدگی از حالت میانگین مداری نسبت به تعریف موج به‌عنوان پریشیدگی از میانگین زمانی، مزیت دارد. در سال­هایی که پوشن­سپهر حالت بازتابی دارد، تنها در 33 درصد از زمستان­ها احتمال رخداد پدیده گرمایش ناگهانی پوشن­سپهری وجود دارد. این در حالی است که در زمستان­هایی که پوشن­سپهر حالت غیربازتابی (جذب یا انتشار امواج راسبی) دارد، در حدود 62 درصد از زمستان­ها احتمال رخداد این پدیده وجود دارد. نتایج بررسی دو شاخص ضریب شکست امواج راسبی و احتمال انتشار بهینه امواج راسبی نشان می­دهند که در حالت پوشن­سپهر غیربازتابی نسبت به پوشن­سپهر بازتابی، احتمال انتشار و نفوذ امواج راسبی از وردسپهر به پوشن­سپهر زیرین (100-50 هکتوپاسکال) در فاصله عرض جغرافیایی 90-70 درجه شمالی بیشتر است.